چگونه صدای /ð/ را تلفظ کنیم
با صدای /ð/ که یک همخوان فرسایشی دندانی صدادار است، آشنا شوید. نحوه تولید و نقش آن در واجشناسی زبان انگلیسی را یاد بگیرید و تلفظ و استفاده صحیح آن را تمرین کنید.
در این درس، به بررسی نحوه تولید صدای /ð/ با استفاده از اندامهای گفتاری مناسب خواهیم پرداخت.
صدای /ð/ چه نوع صدایی است؟
/ð/ یک همخوان (consonant) در زبان انگلیسی است.
صدای /ð/ چگونه تولید میشود؟
همانطور که در تصویر (b) مشاهده میکنید، زبان نقش مهمی در اینجا دارد. زبان کمی بالا میرود و نوک آن درست پشت دندانهای جلویی بالا قرار میگیرد. زبان کوچک مانع از ورود هوا به بینی میشود، بنابراین هوا از اطراف دهان خارج میشود. همچنین توجه داشته باشید که این صدا دارای لرزش است زیرا دایره در گلو قرمز است. بنابراین، باید تارهای صوتیمان را هنگام تولید این صدا بهاهتزاز درآوریم.
در تصویر (a)، دندانها و لبها از هم جدا هستند. اگر میخواهید مرحله به مرحله تمرین کنید، سعی کنید نوک زبان را بین دندانهای خود قرار دهید. سپس به تدریج میتوانید زبان خود را به عقب بکشید و آن را درست پشت دندانهای جلویی بالا قرار دهید.
در تصویر (c)، زبان با هیچ نقطهای در دهان تماس ندارد. بنابراین، هیچجایی مشخص نشده است. اگر به تصویر زیر نگاه کنید، متوجه خواهید شد که برخی از سخنوران بومی انگلیسی تمایل دارند نوک زبان خود را کمی جلو بیاورند. با این حال، همانطور که گفته شد، میتوانید از این تکنیک برای کمک به یادگیری تولید این صدا استفاده کنید. نگاه کنید:
کدام حروف به صورت /ð/ تلفظ میشوند؟
صدای /ð/ با حروف زیر نمایان میشود:
- th
همان
o
دیگر
clo
پوشاندن
ba
حمام کردن
هشدار!
مواظب باشید صدای /ð/ را با /θ/ اشتباه نگیرید. /ð/ دارای لرزش است در حالی که /θ/ بیواک است. مقایسه کنید:
فکر کردن
آنها
نکته!
شما میتوانید /d/ را در کلمات قرضی مانند «Abu Dhabi» یا «Ramadan» تلفظ کنید. این جایگزینی تنها در این موارد خاص قابل قبول است. با این حال، استفاده از /d/ در کلماتی مانند «other» یا «brother» ممکن است باعث سردرگمی شنونده شود، زیرا تلفظ مورد انتظار را تغییر میدهد.
صدای /ð/ در زبان فارسی
صدا /ð/ در زبان انگلیسی به عنوان یک صدای واکدار (voiced) و دندانی (dental) شناخته میشود، مانند کلمه «this» یا «that». در اینجا، زبان به آرامی به دندانها نزدیک میشود و صدا تولید میشود. در زبان فارسی، این صدا به طور مستقیم وجود ندارد و معمولاً به صدای /z/ یا /d/ تبدیل میشود. بنابراین، در حالی که در انگلیسی /ð/ یک جزء جداییناپذیر از واجشناسی است، در فارسی جایگاهی ندارد و به صدای دیگری تغییر مییابد.