Tryb Rozkazujący
W gramatyce angielskiej, tryb rozkazujący tworzy się z podstawowej formy czasowników i używa się go do mówienia lub proszenia kogoś, aby coś zrobił lub nie zrobił.
Czym Jest Tryb Rozkazujący?
W języku angielskim, tryb rozkazujący służy do wydawania poleceń lub próśb, by ktoś coś zrobił lub nie zrobił. Spójrz na te przykłady:
You can go to your room. →
Możesz iść do swojego pokoju. →
You need to start. →
Musisz zacząć. →
You should respect your mother. →
Powinieneś szanować swoją matkę. →
Struktura
Tryb rozkazujący tworzy się, używając podstawowej formy czasownika na początku zdania, bez podmiotu. Zdania w trybie rozkazującym często kończą się wykrzyknikiem, ale w niektórych przypadkach mogą kończyć się kropką. Spójrz na przykłady:
Uwaga!
Pojedynczy czasownik w formie podstawowej, bez podmiotu, może stanowić zdanie w trybie rozkazującym. Sprawdź przykłady:
Tryb Rozkazujący w Formie Przeczącej
Aby wydać rozkaz przeczący, na początku zdania używa się „do not” (lub „don't”). Używa się tego, by powiedzieć komuś, żeby czegoś nie robił. Oto kilka przykładów:
Please!
Aby wyrazić uprzejmą prośbę lub rozkaz, na końcu zdania w trybie rozkazującym używa się słowa „please”. Gdy używamy „please”, ważne jest, aby przed tym słowem postawić przecinek. Spójrz na przykłady: