خلق و خوی امری
در دستور زبان انگلیسی، دستورات از شکل پایه افعال ساخته می شوند و برای گفتن یا درخواست از کسی برای انجام یا عدم انجام کاری استفاده می شوند.
وجه امری چیست؟
وجه امری برای دستور دادن یا درخواست کردن از کسی برای انجام یا عدم انجام کاری استفاده میشود. به این مثالها نگاه کنید:
You can go to your room. →
میتوانی به اتاقت بروی ← به اتاقت
You need to start. →
باید شروع کنی ←
You should respect your mother. →
باید به مادرت احترام بگذاری ← به مادرت احترام
ساختار
وجه امری با استفاده از ریشهی فعل در ابتدای جمله و بدون فاعل شکل میگیرد. جملات امری معمولاً با علامت تعجب پایان مییابند، اما در برخی موارد میتوانند با نقطه پایان یابند. به مثالهای زیر توجه کنید:
غذایت را
با پزشکت
لطفاْ کلیدها را
نکته
یک فعل به تنهایی میتواند جمله امری باشد، اما به شرطی که ریشهی فعل بدون فاعل استفاده شود. معادل فارسی این جملات از بن مضارع فعل تشکیل میشود. به مثالهای زیر نگاه کنید:
برو!
شروع کن!
امر منفی
برای دادن امر منفی، 'do not' (یا 'don't') در ابتدای جمله به حالت امری استفاده میشود. این جملات برای نهی کردن کسی از انجام کاری استفاده میشوند. برای مثال:
به موهایم
گربه را به من
درون کلاس آب
لطفاْ!
برای بیان یک درخواست یا دستور مودبانه، کلمهی 'please' به انتهای جمله امری اضافه میشود. هنگام استفاده از 'please'، باید یک 'ویرگول' قبل از آن قرار داده شود. به مثالهای زیر نگاه کنید:
لطفاْ در را ببند!
لطفاْ ریشت را اصلاح کن!
لطفاْ متن را بخوان!