صفات توصیف کننده تجارب حسی - صفت های تاریکی

منظره با شاخ و برگ سبز کم رنگ غالب بود، با چند پاشش رنگ.

برگ‌های سبز تیره در نسیم ملایم عصر زمزمه می‌کردند.

پرده‌های قرمز رنگ که زمانی پر جنب و جوش بودند، به دلیل سال‌ها نور خورشید به رنگ صورتی کم رنگ محو شده بودند.

جو تاریک عمارت متروکه لرزه بر اندامش انداخت.

رنگ بی‌جلوه روی دیوارها به اتاق ظاهری کسل‌کننده داد.

نور گرگ و میش صبح زود آسمان را با رنگ‌های پاستلی ظریف رنگ آمیزی کرد.

شب تاریک باعث درخشش بیشتر ستاره‌ها شد.

او در جنگل سایه‌دار پرسه می‌زد، احساس ناراحتی می‌کرد.

مه آنقدر غلیظ بود که همه چیز را کدر کرد و دید را مبهم ساخت.

اتاق تاریک شد وقتی خورشید در پشت افق غروب کرد.

آسمان تیره پر از ابرهای تاریک کوهنوردان را به این فکر انداخت که آیا باید بازگردند.

او یک لباس سیاه تیره به خاکسپاری پوشید که غم او را منعکس می‌کرد.

کوچه تاریک حس شومی داشت، بدون اینکه نور خورشید به عمق آن برسد.