pattern

Językoznawstwo - Rzeczowniki, Zaimki i Przymiotniki

Tutaj nauczysz się niektórych angielskich słów związanych z rzeczownikami, zaimkami i przymiotnikami, takich jak "nazwa własna", "zaimek zastępczy" i "przymiotnik nominalny".

review-disable

Przegląd

flashcard-disable

Fiszki

spelling-disable

Pisownia

quiz-disable

Test

Zacznij naukę
Words Related to Linguistics
compound noun
[Rzeczownik]

(grammar) a noun that is formed by two or more words

rzeczownik złożony, złożenie

rzeczownik złożony, złożenie

count noun
[Rzeczownik]

(grammar) a noun that forms a plural and a singular

rzeczownik policzalny, nazwa policzalna

rzeczownik policzalny, nazwa policzalna

non-count noun
[Rzeczownik]

(grammar) a noun with no plural form, which cannot be used with indefinite articles

rzeczownik niepoliczalny, rzeczownik bez liczby mnogiej

rzeczownik niepoliczalny, rzeczownik bez liczby mnogiej

reflexive pronoun
[Rzeczownik]

a type of pronoun that refers back to the subject of the sentence and indicates that the subject performs an action on itself

zaimek zwrotny, zaimek refleksyjny

zaimek zwrotny, zaimek refleksyjny

concrete noun
[Rzeczownik]

a type of noun that represents a physical, tangible entity or object, typically something that can be seen, touched, smelled, heard, or tasted

rzeczownik konkretny, konkretny rzeczownik

rzeczownik konkretny, konkretny rzeczownik

abstract noun
[Rzeczownik]

(grammar) a noun that denotes a general quality or an idea, rather than a physical object or real world event

rzeczownik abstrakcyjny, abstrakt

rzeczownik abstrakcyjny, abstrakt

proper noun
[Rzeczownik]

(grammar) the name of a place, person, country, etc. with its first letter capitalized

nazwa własna, rzeczownik własny

nazwa własna, rzeczownik własny

Ex: When writing an email , it 's important to use proper nouns correctly to refer to specific people or companies .Pisząc e-mail, ważne jest, aby poprawnie używać **nazw własnych** w odniesieniu do konkretnych osób lub firm.
common noun
[Rzeczownik]

(grammar) a noun that refers to an object or a concept in a category but not to a specific one

rzeczownik pospolity, nazwa pospolita

rzeczownik pospolity, nazwa pospolita

dummy pronoun
[Rzeczownik]

a pronoun that serves as a grammatical placeholder or filler in a sentence, having no specific referential meaning but fulfilling syntactic requirements

zaimek pozorny, pusty zaimek

zaimek pozorny, pusty zaimek

collective noun
[Rzeczownik]

(grammar) a singular noun that refers to a group of things or individuals

rzeczownik zbiorowy, nazwa zbiorowa

rzeczownik zbiorowy, nazwa zbiorowa

appositive noun
[Rzeczownik]

a noun that appears next to another noun or pronoun and provides additional information or clarification about it, serving to identify, describe, or specify the noun it is referring to

rzeczownik apozycyjny, rzeczownik w apozycji

rzeczownik apozycyjny, rzeczownik w apozycji

verbal noun
[Rzeczownik]

a noun derived from a verb that retains some characteristics of the verb while functioning as a noun, often expressing the action or the result of the verb

rzeczownik odczasownikowy, imiesłów rzeczownikowy

rzeczownik odczasownikowy, imiesłów rzeczownikowy

possessive noun
[Rzeczownik]

a noun that shows ownership or possession of something, typically formed by adding an apostrophe and "s" ('s) to the noun, or just an apostrophe ('), depending on the grammatical context

rzeczownik dzierżawczy, rzeczownik w formie dzierżawczej

rzeczownik dzierżawczy, rzeczownik w formie dzierżawczej

personal pronoun
[Rzeczownik]

(grammar) a pronoun that refers to a person or group mentioned before or realized from the context such as 'I', 'you', 'they', etc. in English

zaimek osobowy, zaimek osoby

zaimek osobowy, zaimek osoby

adverbial noun
[Rzeczownik]

a noun that functions as an adverb, providing information about the manner, time, place, frequency, or degree of an action or event, modifying a verb, adjective, or another adverb

rzeczownik przysłówkowy, rzeczownik funkcjonujący jako przysłówek

rzeczownik przysłówkowy, rzeczownik funkcjonujący jako przysłówek

adverbial genitive
[Rzeczownik]

a noun in the genitive case that functions as an adverbial modifier

dopełniacz przysłówkowy, okolicznik dopełniacza

dopełniacz przysłówkowy, okolicznik dopełniacza

predicate noun
[Rzeczownik]

a noun that follows a linking verb and renames or identifies the subject of a sentence, providing more information about it

orzeczenie imienne, rzeczownik orzecznikowy

orzeczenie imienne, rzeczownik orzecznikowy

agent noun
[Rzeczownik]

a noun that is derived from a verb and typically refers to a person or entity that performs or carries out the action expressed by the verb, identifying the doer or agent of the action

rzeczownik agenta, rzeczownik wykonawcy

rzeczownik agenta, rzeczownik wykonawcy

a type of pronoun that is used to ask questions, representing the unknown or the thing being inquired about, such as "who," "whom," "whose," "what," and "which"

zaimek pytajny, zaimek interrogatywny

zaimek pytajny, zaimek interrogatywny

a type of pronoun that points to or identifies a specific person, object, or location, indicating proximity or distance in relation to the speaker or the context

zaimek wskazujący, demonstratywny zaimek

zaimek wskazujący, demonstratywny zaimek

reciprocal pronoun
[Rzeczownik]

a type of pronoun that expresses a mutual or reciprocal relationship between two or more entities, indicating that the action or relationship is shared or reciprocated, such as "each other" or "one another"

zaimek wzajemny, zaimek wzajemności

zaimek wzajemny, zaimek wzajemności

relative pronoun
[Rzeczownik]

a type of pronoun that introduces a subordinate clause and relates it to a noun or pronoun in the main clause, serving as a connector between the two clauses, such as "who," "whom," "whose," "which," or "that"

zaimek względny, względny

zaimek względny, względny

intensive pronoun
[Rzeczownik]

a pronoun that emphasizes or intensifies the noun or pronoun it refers to, typically reflecting back on the subject of the sentence

zaimek intensywny, zaimek wzmacniający

zaimek intensywny, zaimek wzmacniający

subject pronoun
[Rzeczownik]

a type of pronoun that replaces a noun as the subject of a sentence

zaimek podmiotu, osobowy zaimek podmiotu

zaimek podmiotu, osobowy zaimek podmiotu

Ex: In the sentence " She went to the market , " " She " is a subject pronoun.W zdaniu "Ona poszła na rynek", "Ona" to **zaimek podmiotu**.
object pronoun
[Rzeczownik]

a type of pronoun that functions as the object of a verb or preposition in a sentence, representing the recipient or the entity being acted upon

zaimek dopełnieniowy, zaimek przedmiotowy

zaimek dopełnieniowy, zaimek przedmiotowy

indefinite pronoun
[Rzeczownik]

a pronoun that refers to a non-specific or unidentified person, thing, or amount, conveying a sense of ambiguity or lack of specificity

zaimek nieokreślony, zaimek niespecyficzny

zaimek nieokreślony, zaimek niespecyficzny

impersonal pronoun
[Rzeczownik]

a pronoun that is used in place of a specific person or group, often in situations where the subject of the sentence is unknown or irrelevant, or when the focus is on a general concept rather than an individual

zaimek nieosobowy

zaimek nieosobowy

archaic pronoun
[Rzeczownik]

a pronoun that was commonly used in older forms of the language but has fallen out of common usage in modern times, typically due to changes in language and cultural shifts

archaiczny zaimek, stary zaimek

archaiczny zaimek, stary zaimek

a pronoun that refers to members of a group or individuals separately rather than collectively, indicating that the action or attribute applies to each individual separately

zaimek dystrybutywny, zaimek rozdzielczy

zaimek dystrybutywny, zaimek rozdzielczy

possessive pronoun
[Rzeczownik]

a pronoun that shows ownership or possession, indicating that something belongs to someone or something

zaimek dzierżawczy, zaimek posiadania

zaimek dzierżawczy, zaimek posiadania

nominal adjective
[Rzeczownik]

an adjective that functions as a noun, representing a person, thing, or concept, taking on the role of a noun in a sentence

przymiotnik nominalny, substantywizowany przymiotnik

przymiotnik nominalny, substantywizowany przymiotnik

an adjective that follows a linking verb and modifies the subject of a sentence, providing additional information or describing a quality or state of the subject

przymiotnik orzecznikowy, atrybut podmiotu

przymiotnik orzecznikowy, atrybut podmiotu

an adjective that independently modifies a noun when multiple adjectives are used together to describe the same noun, and each adjective contributes equally to the description without modifying the others

przymiotnik współrzędny, przymiotnik koordynacyjny

przymiotnik współrzędny, przymiotnik koordynacyjny

an adjective that provides information about the quality, characteristic, or attribute of a noun

przymiotnik opisowy, przymiotnik jakościowy

przymiotnik opisowy, przymiotnik jakościowy

an adjective that expresses a judgment or evaluation about the noun it modifies, indicating a subjective opinion or value judgment

przymiotnik wartościujący, przymiotnik oceniający

przymiotnik wartościujący, przymiotnik oceniający

proper adjective
[Rzeczownik]

an adjective that is derived from a proper noun and is used to describe or modify a noun

przymiotnik właściwy, przymiotnik pochodzący od nazwy własnej

przymiotnik właściwy, przymiotnik pochodzący od nazwy własnej

an adjective that provides information about the quantity or amount of a noun

przymiotnik ilościowy, przymiotnik kwantyfikujący

przymiotnik ilościowy, przymiotnik kwantyfikujący

an adjective that points to or identifies a specific noun or group of nouns

przymiotnik wskazujący, przymiotnik demonstracyjny

przymiotnik wskazujący, przymiotnik demonstracyjny

an adjective that shows ownership or possession of a noun

przymiotnik dzierżawczy, określnik dzierżawczy

przymiotnik dzierżawczy, określnik dzierżawczy

an adjective that is used to ask a question about a noun

przymiotnik pytający, przymiotnik interrogatywny

przymiotnik pytający, przymiotnik interrogatywny

an adjective that is used to compare two entities, indicating that one entity has a greater or lesser degree of a certain quality than the other

przymiotnik w stopniu wyższym, stopień wyższy

przymiotnik w stopniu wyższym, stopień wyższy

an adjective that is used to compare three or more entities, indicating that one entity has the highest or lowest degree of a certain quality among all others

przymiotnik w stopniu najwyższym, superlatyw

przymiotnik w stopniu najwyższym, superlatyw

compound adjective
[Rzeczownik]

an adjective that is formed by combining two or more words together to modify a noun

przymiotnik złożony, złożony przymiotnik

przymiotnik złożony, złożony przymiotnik

an adjective that refers to a non-specific or unspecified quantity or quality of a noun

przymiotnik nieokreślony, przymiotnik niespecyficzny

przymiotnik nieokreślony, przymiotnik niespecyficzny

numeral adjective
[Rzeczownik]

an adjective that indicates a specific number or quantity of something

przymiotnik liczebny, przymiotnik ilościowy

przymiotnik liczebny, przymiotnik ilościowy

an adjective that follows the noun it modifies in a sentence rather than preceding it

przymiotnik postpozytywny, przymiotnik występujący po rzeczowniku

przymiotnik postpozytywny, przymiotnik występujący po rzeczowniku

gradable adjective
[Rzeczownik]

an adjective that can be modified by words like "very," "quite," or "extremely" to indicate different degrees or levels of the described quality

przymiotnik stopniowalny, przymiotnik modyfikowalny

przymiotnik stopniowalny, przymiotnik modyfikowalny

an adjective that does not have degrees or levels of intensity and cannot be modified by words like "very" or "extremely

przymiotnik nie stopniujący się, przymiotnik absolutny

przymiotnik nie stopniujący się, przymiotnik absolutny

an adjective formed from a verb's participle form that describes a noun or pronoun

przymiotnik imiesłowowy, imiesłów przymiotnikowy

przymiotnik imiesłowowy, imiesłów przymiotnikowy

gerund
[Rzeczownik]

(grammar) a form of a verb that functions as a noun and is formed by adding the suffix -ing to the base form of the verb

gerundium, forma czasownika funkcjonująca jako rzeczownik

gerundium, forma czasownika funkcjonująca jako rzeczownik

Ex: Gerunds are used to express actions or activities in a general or abstract sense , rather than as specific instances of action .**Gerundia** służą do wyrażania działań lub czynności w ogólnym lub abstrakcyjnym sensie, a nie jako konkretne przykłady działania.
Językoznawstwo
LanGeek
Pobierz aplikację LanGeek